Kernmerken van een goede spreekoefening

iDevice-pictogram

De cursisten spreken veel
In de beschikbare tijd moet zoveel mogelijk door de cursisten gesproken worden. Dit lijkt vanzelfsprekend, maar in de praktijk gebeurt het vaak dat veel tijd gebruikt wordt door de docent die aan het woord is of dat tijd verloren gaat door allerlei onderbrekingen.

Deelname van alle cursisten aan de oefening is gelijkwaardig
Het groepsgesprek wordt niet gedomineerd door enkele cursisten die graag aan het woord zijn. Iedereen krijgt de kans om te spreken en de bijdrage van iedere cursist aan de spreekoefening is ongeveer gelijk.

De motivatie van de cursisten om te spreken is groot

De cursisten willen graag spreken omdat ze in het onderwerp geïnteresseerd zijn en iets nieuws te vertellen hebben, of omdat ze een bijdrage willen leveren aan de taak die uitgevoerd moet worden.

Het niveau van het taalgebruik is acceptabel
De cursisten drukken zich uit in woorden en zinnen die begrijpelijk en relevant
zijn voor hun medecursisten. De uitingen zijn in redelijke mate correct.
Het zal duidelijk zijn dat materiaal dat ervoor zorgt dat leerders in kleine groepjes met elkaar spreken er eerder voor zorgt dat aan bovenstaande voorwaarden voldaan wordt dan een klassengesprek of een situatie waarin de docent vragen stelt en de leerders die om beurten beantwoorden.

Bij het ontwerpen van een spreekoefening moet u op de volgende aspecten letten:

  • De instructie moet duidelijk zijn; geschreven op een niveau dat aansluit bij het niveau van de leerders.
  • De opdracht moet communicatief zijn.
  • Er moet een duidelijke reden zijn om te spreken.
  • Het onderwerp moet aansluiten bij de interesses van de leerders.
  • Er moet een doel bereikt worden dat vooraf duidelijk is aangegeven.
Als u de opdrachten bij dit onderdeel wilt doen, ga naar Spreken: opdrachten.