Buitenaards Leven

Bron: Hoe?Zo! Radio. (Teleac, 20.02.2008)
Duur: 4 minuten

Welkom bij Hoe?Zo!. Hoe?Zo! Radio. Wij doen niet moeilijk over wetenschap. 

Goedenavond. Het is woensdag 20 februari 2008. Decanen saai? Nee, helemaal niet. Als het aan de nieuwbakken decaan Lucht- en Ruimtevaartechniek van de TU Delft ligt, gaan we actief op zoek naar buitenaards leven en koloniseren we de ruimte; kunnen we in de toekomst nog eventjes naar Mars verkassen. En dan nog is Jacco Hoekstra geen futuroloog maar, ik zei het al, decaan. Goedenavond meneer Hoekstra.

Goedenavond.

Wat hebben wij als mensheid eigenlijk te zoeken in de ruimte?

Ja, van alles. Eigenlijk twee belangrijkste dingen. Extra ruimte en antwoord op belangrijke vragen.

Zoals?

Belangrijke vragen, uiteindelijk de grote vraag waar wij allemaal vandaan komen en waarom wij hier zijn. Dat gedeelte van die antwoorden liggen in de ruimte, dat vooral bij het zoeken naar buitenaards leven.

U denkt dat er buitenaards leven is?

Als je die vraag anders formuleert, dan lijkt dat ook heel logisch. Je zou kunnen zeggen ’Is in dat hele grote heelal, met al die miljarden sterren en planeten, is dan de aarde de enige plek met leven?’ Nee, dat gaat er bij mij inderdaad niet in.

Dat gaat er bij u niet in, maar u zit op een deel van de universiteit waar toch vooral de snoeiharde wetenschap telt en niet dit soort gezoek naar vage vragen. Vage antwoorden moet ik misschien zeggen.

Het is één van de doelen om de ruimte in te gaan. En ik ben inderdaad decaan van de faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaartechniek in Delft. Dus dat is één van de redenen om de ruimtevaart te doen en daar technologie voor te ontwikkelen.

En dan maar te hopen dat je dat doet om onder andere buitenaards leven te ontdekken.

Dat is dus, wat ik net al zo, best wel belangrijk. Als wij inderdaad buitenaards leven in ons zonnestelsel hebben, dan is natuurlijk de volgende vraag, in hoeverre is dat familie van ons en dat raakt dus heel direct de vraag waar wij vandaan komen.

Heeft u al AIO’s aangenomen die zich daar mee bezig gaan houden?

Er zijn studenten nu wel bezig met bijvoorbeeld een missie om te kijken of er voldoende water onder het ijs van de maan Europa bij Jupiter is en ook het kijken naar geschikte landingsplekken voor de Mars missie. Daar wordt aan gewerkt aan de faculteit.

U zegt het al, Mars is de eerste plek waar we moeten gaan kijken, vindt u?

Binnen ons zonnestelsel zijn er gewoon twee goede kandidaten voor buitenaards leven. Dat is inderdaad Mars. Misschien in het verleden toen Mars natter was. Dus dat we alleen wat fossielen vinden. Maar de tweede plek waar nog vloeibaar water is, is waarschijnlijk onder het ijs van de maan Europa bij Jupiter.

U denkt, dat is het begin ‘Als we dus water aantreffen dan is er dus leven of leven geweest op die plekken en dan kunnen we verder gaan zoeken.’

Ja, maar er zijn meer aanwijzingen. Het is een patroon van barsten in het ijs van de maan Europa aangetroffen die erop wijzen dat er dus inderdaad oceanen onder zitten. Maar er is nog iets extra, dat is dat er een soort rood stof op die barsten gevonden is. En die kleur kennen wij op aarde  eigenlijk alleen van stoffen die geproduceerd worden door bacteriën.

Dus er zitten bacteriën?

Nou bacteriën. Als het toevallig dezelfde soort is, dan zouden dat bacteriën kunnen zijn. Op die schaal zou je wellicht kunnen denken. Ik denk wel dat, sowieso als we buitenaards leven vinden, wat minder verwant aan ons is, dat we best ook nog wel enige teleurstelling kunnen hebben over hoe dat er dan uit ziet. Dat zullen niet direct mannetjes zijn. Dus dan krijg al heel snel waarschijnlijk tegen die tijd de vraag ‘Het zijn wel hele ingewikkelde moleculen. En er gebeurt van alles. Maar is die rode coupe onderop het ijs van Europa, is dat nou leven of geen leven?’ Dat zag je ook al bij de meteoriet van Mars. Daar werden fossielen gevonden. Meteen was de discussie ‘Is het nou organisch of niet organisch? Er zijn misschien ook niet-organische manieren waarop het gevormd had kunnen kon worden.’  Dat soort discussies zal je dus ook krijgen. Daarom zal het ook niet in een keer een knal zijn van we hebben allemaal marsmannetjes gevonden. Maar het zal veel eerder gaan dat we steeds ingewikkeldere dingen vinden, dat we op een gegeven moment concluderen: dit is leven.

Net zoiets als bij ons alleen dan anders uitgewerkt.